System pokarmowy ludzki to skomplikowany system narządów, przeznaczony za przetwarzanie i absorbowanie substancji żywieniowych. Poznanie jego budowy zakłada nie tylko wiedzy podstawowej, ale także realnego zastosowania. Z tego względu coraz większą uznanie zdobywają modele anatomiczne, które dają szansę w łatwy wariant zgłębić układ ustroju osoby. Szczególne znaczenie wśród narzędzi szkoleniowych mają modele anatomiczne układu pokarmowego, ponieważ właśnie ten układ wchodzi do najsilniej skomplikowanych i pełni główną funkcję w procesach życiowych. Poznawanie anatomii tylko na fundamencie ilustracji i przedstawień w podręcznikach okazuje się niepełna i trudna. Uczniowie kierunków zdrowotnych czy żywienia muszą nie tylko opanować nazwy narządów, ale także zrozumieć ich obopólne powiązania i umiejscowienie w obszarze brzusznej. W tym kontekście modele anatomiczne są ważną pomocą, dlatego że pozwalają zobaczyć geometryczne relacje, przeanalizować gabaryt i kształt narządów, a także zrozumieć budowę szczegółową, na przykład warstwy ściany żołądka czy sieć kosmków trawiennych. Za sprawą nim proces edukacji staje się znacznie interesujący i skuteczny, a uzyskana informacja pozostaje zakorzeniona na dłuższy czas. Na markecie oferowanych jest liczne typów pomocy szkoleniowych. Znajdujemy zarówno modele anatomiczne przedstawiające odrębne organy, takie jak stomach, organ metaboliczny czy pancreas, jak i całościowe kompozycje ukazujące kompletny układ układu żywieniowego od jamy ustnej aż po rektum. Wybrane z nich są schematyczne, natomiast bardzo wierne, pozwalające na nawet separowanie oddzielnych części i dokładne zbadanie ich budowie. Takie opcje powodują, że modele anatomiczne można dostosować do etapu kształcenia – inne będą stosowne dla ucznia instytucji ponadpodstawowej, a kolejne dla uczącego się zdającego do kolokwium z budowy ciała czy planowanego doktora. Użycie modeli jest bardzo szerokie. Wykorzystuje się je przede wszystkim na instytutach zdrowotnych i działach połączonych z naukami o medycynie, ale także w placówkach ponadpodstawowych, przede wszystkim w oddziałach bio-chemicznych. Poprzez nim słuchacze potrafią pełniej zrozumieć działania odbywające się w biologicznym ciele. Należy podkreślić dodatkowo o użytkowym wykorzystaniu w dietetyce czy w praktykach zdrowotnych, gdzie modele anatomiczne funkcjonują jako narzędzie w dyskusji z chorym. Ukazanie części ciała na modelu okazuje się o wiele łatwiej czytelne niż opis słowny, co podnosi świadomość życiową i ułatwia przedstawienie źródeł różnych dolegliwości. Używanie z takich pomocy szkoleniowych ma mnóstwo korzyści. Po pierwsze, pozwala na efektywniejsze przyswajanie wiedzy za sprawą prezentacji graficznej i powtarzalności.
Następnie, w różnicy do substancji organicznych, modele anatomiczne są solidne, niegroźne i czyste, a jednocześnie dostępne w każdej chwili wtedy, gdy są potrzebne. Następna zaleta, można je stosować wielokrotnie, co czyni je lokatą na lata. Ostatecznie, są powszechne – posiadają użycie zarówno w kształceniu elementarnej, jak i na specjalistycznych stopniach nauczania. Należy odnotować, że postęp innowacji jeszcze bardziej rozszerzył potencjał w tej dziedzinie. Regularnie napotykamy modele anatomiczne produkowane w technologii 3D, które realistycznie przedstawiają budowę organów i dają szansę nawet na odtworzenie zabiegów lekarskich. W tym samym czasie rozwija się używanie komputerowej i poszerzonej VR w kształceniu medycznej, jednak mimo to tradycyjne modele odgrywają podstawową znaczenie. Są bowiem nieskomplikowane w obsłudze, nie wymagają technicznego aparatu, a zarazem stanowią niezwykle efektywne środek szkoleniowe. Podsumowując, układ żywieniowy to najjażniejszy z najważniejszych systemów ustroju, a jego zrozumienie ma kluczowe wagę zarówno dla lekarzy, jak i dla specjalistów pracujących w żywieniem, biologią czy nauczaniem prozdrowotną. Aby nauka była efektywna, nie starczy teoria, wymagane jest realne zastosowanie, które gwarantują właśnie modele anatomiczne układu pokarmowego. Poprzez nim informacja staje się znacznie łatwa, prostszą do utrwalenia i przydatna w kolejnej pracy zawodowej. Takie pomoce to wkład w jakość nauczania, lepsze przygotowanie nadchodzących specjalistów oraz skuteczniejsze sposoby nauczania informacji zarówno uczniom, jak i chorym.